PRAWIDŁOWE SMAROWANIE klucz do wydajności, oszczędności i niezawodności produkcji

23-11-2025

Utrzymanie ruchu i serwis maszyn — PRAWIDŁOWE SMAROWANIE klucz do wydajności, oszczędności i niezawodności produkcji

 

Działy utrzymania ruchu (UR) stoją w centrum wydajnej produkcji — ich zadaniem jest nie tylko naprawa awarii, ale przede wszystkim zapobieganie im przez konserwację, prawidłowe smarowanie, monitoring stanu i optymalizację energetyczną. W branżach takich jak spożywcza, papiernicza czy obróbka tworzyw sztucznych oraz w systemach transportu i pakowania, niezawodność maszyn bezpośrednio przekłada się na bezpieczeństwo żywności, jakość produktu, terminy dostaw i koszty operacyjne.

Główne wyzwania w sektorach: spożywczy, papierniczy, tworzywa sztuczne oraz transport i pakowanie

  • Warunki środowiskowe: wilgoć, pył papierniczy, kurz tworzyw sztucznych czy resztki surowca zwiększają ryzyko zanieczyszczeń w łożyskach i układach przesyłowych.

  • Wysokie cykle pracy: linie pakujące i przenośniki pracują często 24/7; każde zatrzymanie powoduje lawinę opóźnień.

  • Wrażliwość na czystość i dobór środków: w przemyśle spożywczym stosuje się środki smarne dopuszczone do kontaktu z żywnością (H1), w papierniczym i tworzyw sztucznych ważne jest dobranie smarów odpornych na temperaturę i zanieczyszczenia.

  • Sprężone powietrze i układy pneumatyczne: masowe zastosowanie pneumatyki w transporterach i urządzeniach pakujących sprawia, że nieszczelności i złe ustawienie systemu powietrznego generują znaczące koszty energii.

Rola prawidłowego smarowania

Poprawne smarowanie to jedna z najprostszych, a jednocześnie najbardziej efektywnych praktyk przedłużających żywotność maszyn:

  • Redukcja tarcia i zużycia elementów tocznych oraz powierzchniowych.

  • Ochrona przed korozją i zanieczyszczeniami (filtracja i odgazowanie oleju/smaru).

  • Stabilizacja temperatury pracy łożysk i przekładni — mniejsze przeciążenia termiczne.
    Literatura i badania branżowe pokazują wysoki udział problemów związanych ze smarowaniem w ogólnej liczbie awarii — przykładowo raporty branżowe wskazują wartości rzędu 56% do ~80% awarii maszyn powiązanych z niewłaściwym smarowaniem lub zanieczyszczeniem smarów.

 

Konsekwencje nieprawidłowego serwisowania i smarowania — bilans strat

Nieprawidłowe lub niedbałe utrzymanie ruchu generuje koszty kilku typów:

  1. Koszty bezpośrednie naprawy — wymiana części, robocizna.

  2. Koszty przestojów — utracona produkcja, kary umowne, opóźnienia w łańcuchu dostaw. Koszty przestojów mogą być ogromne — w niektórych sektorach (np. automotive). 

  3. Wyższe zużycie energii — tarcie, niedostateczne smarowanie i nieszczelne instalacje pneumatyczne powodują wzrost poboru mocy elektrycznej i sprężonego powietrza. W systemach sprężonego powietrza badania pokazują, że do 20–50% energii można zaoszczędzić przez poprawną optymalizację systemu; nieszczelności same w sobie potrafią odpowiadać za około ~30% strat.

  4. Koszty jakości — straty produktów, reklamacje wynikające z wadliwego pakowania czy zanieczyszczeń (szczególnie krytyczne w przemyśle spożywczym).

  5. Koszty środowiskowe i regulacyjne — nieprawidłowe smary/wycieki, większe zużycie energii → wyższe emisje i możliwe sankcje.

 

Przykładowe liczby i skala problemu

  • Raport SKF i materiały branżowe: znacząca część przedwczesnych uszkodzeń łożysk związana jest z praktykami smarowania i zanieczyszczeniem — rząd wielkości ~56%

  • Artykuły branżowe i przeglądy techniczne często cytują nawet do 80% awarii maszyn, które są bezpośrednio lub pośrednio związane z problemami smarowania.

  • Potencjalne oszczędności energii w sprężonym powietrzu po wdrożeniu dobrych praktyk: 20–50%

Korzyści z prawidłowego UR, konserwacji i programów smarowania (wartościowe efekty)

  • Mniejsza liczba awarii → niższe koszty napraw i rzadsze przestoje produkcyjne.

  • Dłuższa żywotność komponentów — łożyska, przekładnie, napędy.

  • Niższe zużycie energii — optymalizacja smarowania zmniejsza tarcie; uszczelnianie i optymalizacja układów sprężonego powietrza zmniejsza straty.

  • Poprawa jakości produktu i bezpieczeństwa sanitarnego — kluczowe w przemyśle spożywczym (stosowanie smarów klasy H1 tam, gdzie istnieje ryzyko kontaktu z żywnością).

  • Lepsze planowanie kosztów i mniejsza nieprzewidywalność → korzystniejsza kalkulacja cen, mniejsze rezerwy na nagłe naprawy.

Dobre praktyki UR i smarowania — lista kontrolna

  1. Polityka i harmonogram smarowania: dokumentacja jakie miejsca smarować, jakie smary, częstotliwość i metody (np. smarownice centralne, automatyczne dozowniki).

  2. Dobór smaru: temperatura pracy, obciążenia, ryzyko kontaktu z produktem, prędkości obrotowe, kompatybilność z materiałami (uszczelnieniami).

  3. Czystość i kontrola: filtrowanie i pomiary czystości oleju/smaru; zabezpieczenia przed zanieczyszczeniami mechanicznymi i wodą.

  4. Szkolenia personelu: prawidłowa metoda dozowania, przegląd punktów smarowania, rozpoznawanie symptomów (głośne łożyska, wzrost temperatury).

  5. Condition monitoring: wibracje, analiza oleju, termowizja — kluczowe w przewidywaniu awarii.

  6. Optymalizacja systemów  sprężonego powietrza: wykrywanie nieszczelności, przywrócenie właściwego rozmiaru instalacji, sterowanie obciążeniem sprężarek, odzysk ciepła. 

Ekonomiczny bilans: korzyści vs koszty wdrożenia

  • Koszty wdrożenia systemu smarowania i monitoringu: zakup dozowników, automatyczne układy smarowania, czujniki wibracji i termowizji, szkolenia.

  • Oczekowane korzyści: zmniejszenie liczby awarii (mniej części zamiennych i robocizny), skrócenie czasu przestojów, oszczędności energii (na sprężonym powietrzu i silnikach), mniejsze straty produkcyjne.

Przykładowy plan działania (krótkoterminowy -> średnioterminowy)

  1. Audyt miejsc krytycznych: identyfikacja 20% maszyn generujących 80% ryzyka (reguła Pareto).

  2. Szybkie wyeliminowanie prostych błędów: naprawa widocznych wycieków, wymiana starych smarownic, regulacja ciśnień powietrza.

  3. Wdrożenie programu smarowania: dobór smarów, harmonogramy, oznaczenia punktów smarowania.

  4. Monitoring condition-based: instalacja wybranych czujników i rozbudowa CMMS (system zgłoszeń i historii przeglądów).

  5. Optymalizacja sprężonego powietrza: audyt nieszczelności, regulacja sprężarek i systemu filtracji/osiąganie właściwych strat ciśnień.